Najgorsze powieści jakie czytałam [zdaniem Jellyfish]

Każdy je ma – książki na wspomnienie których przechodzą go nieprzyjemne dreszcze. Zirytowały czytelnika kiepskim stylem, mdłymi bohaterami, absurdalnymi wydarzeniami... A może po prostu zawiodły? Powodów może być masa, ale łączy je jedno: klasyfikujemy je jako najgorsze lektury swojego życia.

Dlatego też dzisiaj przed Wami moja lista „najgorszych‟. Czy będzie na niej trochę New Adult? A jakby inaczej! Czy znajdą się tutaj ogromne zawody w wykonaniu lubianych przeze mnie autorów? Też!

Dręczyciel 

Penelope Douglas

To jest mój numer jeden. Jeżeli ktoś mnie pyta „Jaka jest najgorsza książka, jaką czytałaś?‟ bez zawahania jestem skłonna krzyknąć „Dręczyciel!‟. I nie sądzę, aby cokolwiek było w stanie zmienić moje zdanie na ten temat.

Wyobraźcie sobie sytuację, w której chłopak tak bardzo dręczy dziewczynę, że ta wyjeżdża z kraju. A gdy wraca, postanawia odpłacić się pięknym za nadobne i również utrudniać życie temu chłopakowi. To z kolei doprowadza do swoistej wojny pełnej słownych przepychanek oraz kompromitujących wydarzeń. Finał? Uwaga, okazuje się, że chłopak niszczył jej życie z miłości... A potem jest happy end.

Aww... To urocze, prawda? Cóż, jak dla mnie raczej nie bardzo. Pamiętam, jak zbulwersowana byłam tą książką i jak dziwiły mnie pozytywne opinie, które zbierała. Mimo że upłynęło już kilka lat, dalej na samo wspomnienie Dręczyciela, robi mi się źle, że ktoś postanowił to napisać.

→ Bohaterki New Adult nowymi idolkami nastolatek

After

Anna Todd

Książka, której poświęciłam na blogu już trochę miejsca, powraca po raz kolejny! Historia Tessy i Hardina zasłynęła za sprawą filmu, jednak już wcześniej wpadła w ręce licznych czytelniczek na całym świecie, które pokochały tę powieść... albo ją znienawidziły.

W moim przypadku doszło do tego drugiego. Abstrahując od tego, że ponownie mamy do czynienia z książką New Adult, która w pewnym stopniu gloryfikuje patologiczną relację między bohaterami, to dochodzi kilka innych wad. Po pierwsze: styl autorki jest naprawdę marny. Po drugie: kreacja postaci jest kiepska. Po trzecie: inia fabularna sprawia, że wywraca się oczami częściej, niż by się tego chciało. Jeżeli bohaterowie akurat się ze sobą nie kłócą, najprawdopodobniej się do siebie dobierają. I tak przez 600 stron...

→ Historia jednego fanficiton

Ania z Szumiących Topoli

Lucy Maud Montgomery

Kiedy zastanawiałam się nad tą listą, w pierwszej chwili zdziwiło mnie, że rozważam tę książkę. Uwielbiam losy Ani Shirley, wszystkie tomy czytałam więcej niż dwa razy. No, dobrze. To nie do końca prawda. Wszystkie oprócz Ani z Szumiących Topoli...

Zawsze zachwycam się kreacją bohaterów, ekscytuję się nawet najbardziej błahymi wydarzeniami i płaczę w tych samych momentach. Jednak w przypadku czwartego tomu przygód Ani, czegoś mi zabrakło. I bohaterowie wydają się być bez ikry, i wydarzeniach nieszczególnie do mnie przemówiły... Może jest to spowodowane faktem, że książkę napisano w stylu epistolarnym, który mnie nie do końca kręci, a może naprawdę coś Montgomery w tym tomie nie wyszło.

Gwiezdny Wojownik tom 1: Działko, szlafrok i księżniczka

Katarzyna Berenika Miszczuk

Był taki okres w moim życiu, kiedy pochłaniałam wszystko autorstwa Miszczuk. Przekonywałam się wtedy powoli do literatury, która wyszła spod pióra polskich autorów, a ta zmiana zaszła za sprawą wspomnianej autorki. Niestety po licznych moich zachwytach nad losami bohaterów stworzonych przez Miszczuk, przyszła pora na Gwiezdnego Wojownika.

Pamiętam, jak wielkie znużenie towarzyszyło mi w trakcie tej lektury. Z trudem przechodziłam przez kolejne strony, a prezentowane wydarzenia nie wzbudzały we mnie żadnych emocji. Rozczarowanie było tym większe, że historia była wyraźnie inspirowana pewnymi elementami ze świata Gwiezdnych wojen, które uwielbiam od swoich najmłodszych lat. Niestety do dzisiaj ta książka stanowi mój największy zawód wśród powieści napisanych przez Miszczuk.

84 000

Claire North

Jestem wielką fanką twórczości Claire North (albo precyzując: tego, co wychodzi pod tym pseudonimem Catherine Webb), więc po każdą nową powieść jej autorstwa sięgam z zafascynowaniem. Nie inaczej mogło być w przypadku 84 000, które kusiły piękną okładką oraz intrygującą historią.

Ale to, co otrzymałam okazało się być... naprawdę kiepskie. Rozumiałam poruszane tam problemy, dostrzegałam ich istotę, jednak oprócz tego coś wyszło naprawdę nie tak. Styl był niezwykle chaotyczny, bohaterowie nie przykuwali uwagi, a wydarzenia wiele razy nie trzymały się kupy. Biorąc pod uwagę, że poprzednie powieści North przypadły mi do gustu, i po tej spodziewałam się czegoś podobnego. Niestety wyszło jak wyszło, a ja musiałam ocenić 84 000 dość negatywnie.

→ 84 000 Claire North [recenzja]

A Wy jakie książki uznajecie za najgorsze/najbardziej rozczarowujące w swoim życiu? Dajcie znać w komentarzach!

Nie bądź ukwiał, polajkuj Kulturalną meduzę na Facebooku!