Wizards Unite [pierwsze wrażenia]

Pokemon Go wyrwało mnóstwo niedoszłych trenerów pokemonów z domów. Jednak po wielkim „bumie‟ gra została przez większość zapomniana. Teraz jednak nadeszła nowa era – oto czasy Potterheadów, którym przyszło ratować świat magiczny przed ujawnieniem.

Ale o co chodzi?

Bohaterowie, których pokochaliśmy lata temu są już dorośli i muszą zmierzyć się z nowym zagrożeniem. Doszło do tajemniczej Katastrofy, w wyniku której ślady magii pojawiły się w miastach Mugoli. To z kolei grozi jakże niebezpiecznym dla Czarodziejów ujawnieniem świata magicznego. To dlatego Ministerstwo Magii rekrutuje nowych czarodziejów, aby pomogli w naprawieniu tego problemu. Pytanie tylko: czy im się powiedzie?

Troll w parku!

Tak krzyczała moja przyjaciółka, kiedy przyszło nam walczyć z trollem w jednym z lokalnych parków. Starsze małżeństwo spojrzało na nas z powątpiewaniem, ale cóż, widać, to byli Mugole. Znalazłam również Hagrida w moim pokoju, Ślizgonów zamienionych w fretki na korytarzach uczelni oraz Irytka pod kościołem.

Wykorzystanie technologii AR (augmented reality – rozszerzona rzeczywistość) umożliwia nam nałożenie na obraz „łapany‟ przez kamerę magicznych istot oraz przedmiotów, które należy zwrócić do Ministerstwa. Wymaga to oczywiście chodzenia po mieście oraz posługiwania się mapą, na której zaznaczone są poszczególne przedmioty, które należy zaczarować.

W tym celu wykorzystuje się różnorodne zaklęcia, które należy wykonać możliwie jak najszybciej oraz zarazem najdokładniej, aby były wystarczająco silne. Wspomagać możemy się również eliksirami, która wzmacniają siłę naszych zaklęć. I przyznaję, że na tyle, na ile grałam w Pokemon Go, pod tym względem Wizards Unite wypada lepiej. Posługiwanie się różnymi zaklęciami urozmaica rozgrywkę, a wskaźnik u góry ekranu od razu umożliwia nam dowiedzenie się, czy atak jest silny.

Oprócz tego w grze znajdują się trzy lokalizacje: szklarnie, gospody oraz fortece. Szklarnie umożliwiają nam zdobywanie punktów energii oraz roślin, gospody punktów energii, z kolei fortece służą walkom. Dla gracza najistotniejsze są gospody, ponieważ energia do rzucania zaklęć jest ograniczona i nie resetuje się automatycznie. Jednak tych w centrach miast znajdzie się bardzo dużo, więc nie nazwałabym tego problemem.

O wiele gorsza jest sytuacja dla osób mieszkających na przedmieściach. Kiedy wchodzę na swoje osiedle nagle tracą się wszystkie istoty, gospody oraz szklarnie. O fortecach nie wspominając, ponieważ te na mapach znajdziemy najrzadziej. Niestety sytuacja wygląda następująco: im lepiej zurbanizowany region, tym więcej tam znajdziecie.

Czy mogę do Hogwartu?

Gra umożliwia nam personalizację postaci. A zatem możemy wybrać jej imię i nazwisko, dom w Hogwarcie, profesję oraz różdżkę. Jednak z tego najistotniejsze są: profesja oraz różdżka. Imię i nazwisko postaci widzimy tylko my, a dom wpływa na kolor naszej postaci (czego żałuję, bo liczyłam na to, że będziemy mogli nieco bardziej spersonalizować bohatera pod względem wizualnym, a zamiast tego dostałam niebieskiego czarodzieja).

Przechodząc jednak do tego, co się liczy. Różdżka ma podobno znaczenie przy rzucaniu zaklęć, choć ja szczerze powiedziawszy nie zaobserwowałam szczególnych różnic. O wiele bardziej rozbudowana jest kwestia profesji, którą wybieramy na szóstym poziomie (zostałam profesorem). Każda profesja wiąże się z pewnymi korzyściami i będzie miała znaczenie w poszczególnych elementach rozgrywki. Co więcej na przestrzeni gry „pobieramy lekcje‟, które pozwalają na zwiększenie wytrzymałości, mocy oraz innych atrybutów, które przydatne są w przypadku walk w fortecach.

Na tym jednak personalizacja się kończy i trochę tego żałuję, ponieważ liczyłam na większe możliwości. Nie powiedziałabym, że wyszło to źle, ale jestem nieco rozczarowana. Ale kto wie? Może z czasem pojawią się nowe aktualizacje, które urozmaicą aspekt tworzenia postaci.

A fabuła? Fabuła... cóż... 

Jest. Jakaś funkcjonuje, jednak dość szybko straciłam nią zainteresowanie. Z początku śledziłam, co ciekawego mają mi do powiedzenia Harry oraz Hermiona, ale dość szybko zaczęłam ignorować ich komunikaty.

Fabuła nie została szczególnie rozbudowana i nie ma większego znaczenia w rozgrywce. Co jakiś czas pojawiają się komunikaty pracowników Ministerstwa, którzy opowiadają o swoich teoriach, dotyczących tajemniczej Katastrofy oraz tego, co dotychczas udało się stwierdzić. I może w jakimś stopniu jest to interesujące, ale nie na tyle, abym zagłębiała się w szczegóły albo snuła własne domysły.

Poza tym komunikaty te są na tyle rzadkie, że bardzo łatwo jest zapomnieć, że fabuła może mieć znaczenie w przypadku tej gry. O wiele ważniejsze i ciekawsze wydaje się chodzenie po mieście oraz możliwość pomagania światu czarodziejów.

Wierzę, że dało się tutaj stworzyć ciekawą fabułę, która współgrałaby z rzeczywistością AR i miała znaczenie w Wizards Unite. Niestety Niantic z jakichś powodów nie wprowadził takiego rozwiązania i jedyne, co nam zostaje, to pewne nieciekawe ochłapy historii.

Error 

Od daty premiery w grze zdarzyło się kilka błędów. Ja przez pierwszy dzień nie mogłam się dostać do Identyfikatora Ministerialnego i przez to uniemożliwiono mi personalizowanie postaci. Drugiego dnia nie mogłam rozpocząć walki w fortecy. W internecie widziałam, że zacinała się też możliwość wstawienia zdjęcia profilowego oraz inne elementy rozgrywki.

Na szczęście błędy, z którymi ja miałam do czynienia zostały szybko rozwiązane i już niedługo później mogłam w pełni korzystać z dobrodziejstw Wizards Unite. Jasne, gra nie jest idealna, ale fakt, że w pierwszym tygodniu po premierze są jakieś błędy wcale mnie nie dziwią. Beta playerzy nie wszystko wykryją, a szersze zastosowanie zawsze niesie za sobą pewne ryzyko. Na szczęście póki co Niantic szybko reagował i poprawiał błędy. I oby dalej tak pozostało.

Ostrożności nigdy za wiele

Warto wspomnieć, że gra wielokrotnie uprzedza nas, abyśmy zachowali ostrożność. Nie raz otrzymacie komunikat, że przemieszczacie się za szybko i że nie należy grać oraz prowadzić samochodu. Zdarza się jednak, że ten komunikat się buguje – kilkukrotnie za szybko leżałam w łóżku.

Co więcej zależnie od pogody pojawi się więcej lub mniej zdarzeń w grze. Kiedy ostatnio temperatura dochodziła do 40 stopni, otrzymałam komunikat, że dzisiaj stworzeń będzie o wiele mniej. Jednak przyznam, że nie zauważyłam szczególnego spadku. Wręcz przeciwnie, w oczekiwaniu na egzamin, nie ruszając się z uczelnianego korytarza, udało mi się zdobyć nowy poziom... W związku z tym nie jestem pewna na ile to ostrzeżenie pokrywa się z rzeczywistością.

Od siebie dodam za to inne ostrzeżenie (oprócz oczywistych, aby nie grać na przejściach dla pieszych i patrzeć pod nogi): nie korzystajcie ze Świstoklików poza domem... Fakt faktem, jest to fajne urozmaicenie w grze. Aby odblokować jeden z nich należy przejść 2 albo 5 kilometrów. Następnie możemy go uruchomić i znaleźć się w innym pomieszczeniu. Jednak chcąc obejrzeć pokój w całości, musimy się obracać wokół własnej osi, celować telefonem w stronę nieba, aby zobaczyć sufit itp. W związku z tym na ulicy po pierwsze wygląda się jak wariat, a po drugie zwiększa się ryzyko wpadnięcia na kogoś albo pod samochód czy rower. Świstokliki działają dokładnie tak samo w domu, a przynajmniej macie pewność, że tam co najwyżej uderzycie nogą o kant łóżka.

Czy będę grać dalej?

Już po tygodniu (a nawet niecałym) widzę, że moja ekscytacja związana z tą grą jest mniejsza niż pierwszego dnia. W internecie widziałam dużo komentarzy o podobnym nacechowaniu – gra jest fajna, aby ją przetestować, ale nie na tyle, by zostać z nią na dłużej.

Zapewne jeszcze przez jakiś czas będę próbowała grać w Wizards Unite i dobrze się przy tym bawiła. Fajnie jest móc rzucać zaklęcia i zobaczyć lubiane postacie w prawdziwym świecie. Sprawia mi frajdę chodzenie po mieście z kimś znajomym i żartowanie z elementów gry czy wykrzykiwanie „troll w parku!‟. Nie zdziwi mnie jednak, gdy pewnego dnia gra pójdzie w odstawkę i zostanie zaledwie miłym wspomnieniem otrzymania namiastki Hogwartu.

A Wy graliście albo planujecie? Jak Wasze wrażenia?

Nie bądź ukwiał, polajkuj Kulturalną meduzę na Facebooku!