Zamknęli mnie w pokoju włamywacza!

Wchodzimy do pokoju spowitego w półmroku. Otaczają nas stare meble pozamykane na kłódki. Spoglądamy na ogrom szczegółów, znajdujących się w pokoju i zaczynamy się zastanawiać: które z nich mają jakieś znaczenie? Musimy się spieszyć, bo mamy tylko osiemdziesiąt minut zanim Arsene Lupin wróci.

Escape Roomy to ostatnimi czasy dosć popularna rozrywka. Polega ona na tym, że wraz z grupką znajomych zostaje się zamkniętym w pokoju urządzonym w jakimś klimacie, a następnie w odpowiednim czasie należy się z niego wydostać. Żeby tego dokonać trzeba znaleźć liczne wskazówki, które należą do mniej lub bardziej zawiłych i albo od razu się przydają albo przez jeszcze długi czas nie mają najmniejszego znaczenia.

Z początku byłam tym pomysłem jednocześnie zaciekawiona i zaniepokojona. Mimo wszystko wizja bycia zamkniętym w małym pomieszczeniu (niekiedy urządzonym jak z horroru) przyprawiała mnie o gęsią skórkę. Należę do osób, które nie potrafią pojąć strachu w ramach rozrywki, więc byłam dosyć sceptycznie nastawiona. Do czasu!

Kiedy znalazłam się w tym pokoju, od razu wzięłyśmy się do szukania wskazówek i od razu wiedziałam, że będzie to świetna zabawa.

Arsene Lupin to fikcyjna postać włamywacza, ale również detektywa stworzona w pierwszej połowie XX wieku. To do niego należał pokój, w którym znalazłam się razem z przyjaciółkami. Ze względu na jego profesję pokój nie należał do łatwych i uprzedził nas o tym na samym wstępie pan z obsługi. My byłyśmy dość pewne siebie i na pierwszy ogień wybrałyśmy pokój dla zaawansowanych.

Cóż, skończyło się to tym, że nie udało nam się wydostać, ani poznać rozwiązania wątku fabularnego pokoju, ale nie oznacza to, że nie bawiłyśmy się wprost genialnie. Gdybyśmy miały piętnaście minut więcej, to prawdopodobnie udałoby się nam wydostać, ale niestety! Arsene Lupin wrócił i przyłapał nas w swoim pokoju.

Jeżeli chodzi o rodzaj zagadek w pokoju, to były one naprawdę różne. Wymagały ciągłej pracy, analizowania i zastanawiania się. Od niezbyt trudnych, których rozwiązanie przyszło nam dosyć szybko, po takie, na rozwiązanie których spodziewałyśmy się już nie wpaść. Nie chcę nikomu psuć zabawy, więc nie będę się zagłębiać. Zagadki jednak wymagały różnych umiejętności - łączenia faktów, spostrzegawczości, logicznego myślenia oraz zdolności do kombinowania. Pokój na pewno nie należał do prostych i trzeba było wziąć pod uwagę każdy najmniejszy szczegół, aby rozwikłać zagadki.

Pan z obsługi był przemiłą osobą, która potrafiła podpowiedzieć i naprowadzić nas na odpowiednie rozwiązanie, co czasami było naprawdę bardzo przydatne, gdy walczyłyśmy z elementami pokoju, które wiele razy sprawiały nam problemy.

Pokój oceniam na najwyższą możliwą notę. Ta forma rozrywki bardzo mi się spodobała i jeszcze w te wakacje na pewno wybiorę się do kolejnego pokoju w Katowicach. Nawet gdybym miała się z niego ponownie nie wydostać, to zabawa jest niesamowita i polecam ją wszystkim!

A wy byliście kiedyś w Escape Roomie? Jeżeli tak, to jak wspominacie swoją przygodę?

Osobom z okolic Katowic zostawiam link do tego pokoju - >Escape room<