Sposób na maturę

Możecie się zastanawiać, dlaczego piszę akurat o maturze już w listopadzie. Ano powód jest bardzo prosty. Nie rozumiem jak rada "ucz się regularnie" ma być pomocna w kwietniu. Bo jednak takich "poradników" panuje wysyp na miesiąc przed maturą. A wtedy niektóre rady są niemożliwe do wykonania w tak krótkim czasie. Dlatego uznałam, że napiszę to już dzisiaj, a nie za parę miesięcy, kiedy już wszyscy będą żyli stresem. Wtedy mogę stworzyć notkę - jak się odstresować przed egzaminem (prawdopodobnie mission impossible). 

O maturze już pisałam pod koniec maja, kiedy to pisałam własną - klik. Ale teraz mogę na to spojrzeć z dłuższej perspektywy czasu i zastanowić się, jak się do tego dobrze przygotować, aby nie oszaleć i być z siebie zadowolonym. Nie spodziewacie się tu magicznych rad na miarę "jeżeli będziesz podkreślać najważniejsze informacje na kolorowo to na pewno zdasz". Bo możesz pomalować podręczniki farbą i to naprawdę nic nie da. W każdym razie: przejdę już do meritum. 

Nie daj się stresowi

Wiem, że to brzmi dość dziwnie i jest praktycznie niemożliwe do wykonania, ale prawdziwe. Stres jest największym przeciwnikiem na maturze (no, wraz z niewiedzą). Słyszałam o przypadkach, gdy ktoś zapomniał, że w ogóle był na egzaminie. Strach może nam nieźle namieszać w głowach, a więc trzeba się go jakoś wyzbyć. A jak? Najlepiej przez naukę. Wtedy masz świadomość, że coś robisz, zapamiętujesz, a skoro coś wiesz, to zmniejszasz szanse na to, że oblejesz. Po drugie jak już będziesz miał arkusz przed nosem, to pomyśl sobie, że teraz już niczego się nie nauczysz i nie ma co rozpaczać, że "mogłem jeszcze powtórzyć tamto", bo to nic nie da. Nie powtórzyłeś - trudno. Stres ci nijak wtedy nie pomoże. Pogódź się z tym, że musisz przez to przejść i każda osoba (pomijając nauczycieli) jest w tej samej sytuacji. Dlatego też w trakcie pisania nie warto się stresować - skup się na pytaniach.

Ucz się

Niby to takie banalne, a jednak nieoczywiste. Po pierwsze porzućcie rady internetów, które polecają setki różnych sposobów na lepsze przyswajanie wiedzy. Niektórym to pomaga, ale nie ma co na siłę próbować metod robienia notatek w podpunktach, bo są ludzie (na przykład ja), których trafia przy czymś takim szlag. Co w związku z tym? Ucz się tak, jak ci jest najwygodniej. Nie ulegaj presji, że w październiku ktoś miał już przerobione trzy działy z biologii, miota artykułami prawnymi na wyrywki i wyprzedza materiał z matematyki o pół roku. Każdy ma inną metodę, inny sposób. Dla niektórych będzie to planowanie i systematyczne uczenie, a inni potrzebują motywacji pod postacią presji czasu (jestem tego przykładem). Pamiętam, że bardzo się przejmowałam tym, że moje przyjaciółki mają już opanowane sporo materiału z wosu, a ja jeszcze nie tknęłam podręcznika. Wyniki miałyśmy bardzo podobne, a więc moment, w którym rozpoczęłyśmy naukę nie wpłynął na naszą wiedzę. Dla jednej była to jesień, a dla mnie dwa tygodnie przed egzaminem. W każdym razie: dowiedz się, jak najlepiej ci się uczy i taki sposób stosuj, aby przyswoić jak najwięcej wiedzy. 

Co za dużo to nie zdrowo

Wiem, że dwie poprzednie rady dotyczyły w mniejszym lub większym stopniu tego, aby się uczyć, ale należy pamiętać, aby nie przesadzić. Łatwo ze względu na stres popaść w skrajność. Wiem, że to bardzo ważny egzamin, ale nie można mu podporządkować całego roku. Można robić też inne rzeczy, które będą ci sprawiać przyjemność. Warto odpoczywać, wysypiać się, spędzać czas z przyjaciółmi, oglądać filmy, jeść ciastka i chodzić na spacery. Wyobraźcie sobie, że codziennie wstajecie, uczycie się w szkole, wracacie, uczycie się w domu i idziecie spać. Można oszaleć! Nie róbcie tak, bo będąc zmęczonymi przyswoicie mniej wiedzy. Dlatego pozwólcie sobie na chwilę relaksu. I co ważne: nie wytykajcie sobie tego, że postanowiliście odpocząć i zrobić sobie przerwę. Poza tym pamiętajcie, że to wasz ostatni rok szkoły średniej i trzeba go dobrze wykorzystać! 

Wyjaśnij rodzicom...

Wyjaśnij rodzicom, że się uczysz we własnym tempie. Doskonale rozumiem, jak irytujące są pytania "ile już przerobiłaś wosu?", "ile działów ci zostało?", "uczysz się?", "i jak ci idzie nauka?". Wielokrotnie miałam ochotę strzelić drzwiami, wywalić coś przez zamknięte okno i komuś przywalić, gdy słyszałam takie pytania. A jednak mądry Polak po szkodzie. Nigdy nie wpadłam na genialny pomysł, aby przemówić mojej rodzince do rozsądku i wyjaśnić, że jeżeli przez ostatnie dwanaście lat mojej edukacji nie zawalałam, ucząc się na ostatnią chwilę, to i teraz ten sposób przejdzie. Dlatego jeżeli macie rodzinę, która natarczywie próbuje was "zmotywować" do nauki, to albo się wyłączcie na to, co mówią, powtarzając w kółko "uczę się" oraz "idzie mi świetnie" lub wyjaśnijcie, że takie pytania was stresują i wcale nie pomagają, a o swoją naukę zadbacie samodzielnie. 

Pytaj! 

Nauczycielom zależy na tym, abyście zdali maturę. Nawet jeżeli są wredni, to chcą abyście zdali - uwierzcie mi. W takich przypadkach głównie dla statystyki, aby powiedzieć "patrzcie, jaka to nasza szkoła jest wspaniała - nasi uczniowie tak dobrze zdają matury!". Dlatego nie bójcie się pytać, gdy czegoś nie rozumiecie. Większość nauczycieli prowadzi dodatkowe zajęcia i poprosi, abyście się na nich stawili, zadali pytanie, a problem zostanie rozwiązany. Niektórzy wytłumaczą wszystko indywidualnie. Na swoim przykładzie mogę się powołać na język polski. Na parę miesięcy przed maturą uświadomiłam sobie, że pisanie wypracowań (interpretacji wierszy ku gwoli ścisłości) nie idzie mi tak dobrze, jakbym chciała. Dlatego poprosiłam polonistkę o kolejne tematy prac, które wykonywałam dodatkowo. Przez pewien czas praktycznie co tydzień pisałam interpretację wiersza, dawałam jej do sprawdzenia, a ona tłumaczyła mi, co jest nie tak. I wiecie co? Na rozszerzeniu miałam 90%. Dlatego nie bójcie się poprosić nauczycieli o pomoc, bo w 9 na 10 przypadków zapewne znajdą rozwiązanie waszego problemu. 

Mam nadzieję, że komuś te rady chociaż minimalnie pomogą i spróbuje je zastosować. A może macie inne rady dla przyszłych maturzystów?